vrijdag 16 december 2011

Is The protester in control?


Op woensdag 14 december 2011 werd bekend dat het Amerikaanse Time The protester had uitgeroepen tot tot Person of the year (2011). Een traditie die teruggaat tot 1927.

Meestal worden mannen tot persoon van het jaar uitgeroepen. Zelden vrouwen en heel af en toe wordt "iets" anders gekozen. Zo ook dit jaar.

Protesteren
2011 zal de geschiedenisboeken ingaan als het jaar waarin overal op de wereld mensen samenkwamen om te protesteren tegen iets. Vooral dat. Ze waren tegen de bestaande structuren. Boos, Verontwaardigd. Vernederd. Ze waren het zat. Vaak hadden ze ook een globaal idee wat ze wilden, maar meestal niet té uitgesproken. Meer democratie. Minder bevoogding door staat, kerk of omgeving. Meer eerlijkheid in het economisch en sociale verkeer. Hoop dat de toekomst iets goed zou brengen. Tegen de alom aanwezige hebzucht. Enzovoorts.



Who's in control?
Typisch dat juist in het jaar dat het thema van BasisBibliotheek Maasland Who's in control?  is the Protester wordt uitgeroepen tot persoon van het jaar. Want dat is feitelijk een vraag die elke protester impliciet stelt: "Wie is er (nu eigenlijk feitelijk) de baas?" In mijn  land. Mijn omgeving. Mijn bedrijf. Het leven.




Maar het antwoord?
Dat het antwoord niet zo eenvoudig valt te geven kunt u hieronder aanschouwen. Aan bijna elk item zitten meerdere kanten, aspecten. Waardoor in veel gevallen alleen mensen die ongenuanceerd door het leven gaan (zeg fact free) in staat zijn dé oplossing voor dat probleem kort en bondig te formuleren. Ogenschijnlijk onwetend van de bij-effecten die elk (ook hun) besluit zal hebben.

Donderdag 15 december 2011
Hieronder treft u circa 25 knipsels (de koppen) uit NRC Handelblad van donderdag 15 december 2011 aan. De dag waarop ook die krant aandacht schonk aan het uitroepen van The protester tot person of the year. Uiteraard had de keuze op een andere krant of tijdschrift kunnen vallen, maar het idee ontstond bij het zien van het artikel hiernaast. Artikelen waarvoor in bijna alle gevallen opgaat dat er meerdere kanten aanzitten. Waardoor de uitkomst niet altijd zal zijn wat in het artikel wordt gesuggereerd. Een voorbeeld. In een artikel wordt ingegaan op de mogelijkheid om kerosine te (gaan) vervangen door frituurvet. Prima idee, toch? Maar de productie van frituurvet gat ten koste van schaarse landbouwgrond, waardoor het misschien toch niet zo'n goed alternatief meer is. Als de olie door ingrijpen van de OPEC duurder wordt is dat slecht voor de economie, maar goed voor de staatskas (want de prijs van aardgas is gekoppeld aan die van olie). 



Drie gebieden 
Het jaarthema Who's in control? 'beslaat' als het ware drie grote gebieden. Ten eerste is het de vraag wie er in een samenleving 'de baas' is. Of dat überhaupt zou kunnen: de baas zijn of spelen. En zo ja, wie dan in control is. En of die 'machthebber' wel altijd zo in control is als hij of zij denkt. Het gros van de artikelen hieronder hebben met dit gebied te maken.

Het tweede terrein gaat over de discussie wie er feitelijk in ons brein de baas is. Ik zelf kunt u uitroepen, maar door allerlei (hersen- en gedrags)wetenschappers worden daar steeds meer vraagtekens bij gezet.
Het derde terrein heeft te maken met de toekomst. Waarin wetenschappers met nog veel meer ontdekkingen en daarvan afgeleide uitvindingen en 'aps' zullen komen die of we het nu leuk vinden of niet fundamentele vragen zullen oproepen over wat het dán nog betekent om mens te zijn. Denk aan nanotechnologie, de ICT-revolutie, privacy of  de 'filter' bubble.

Drones en de opkomst van robots
Vanochtend (zaterdag 17 december 2011) deed in de TROS nieuwsshow op Radio 1 een wetenschapper een doekje open over drones. Onbemande spionagevliegtuigjes die meer en meer worden ingezet. Deze man voorspelde over pakweg twintig jaar het verdwijnen van 'de piloot'. En de komst van de onbemande luchtvaart. Een trend die ongetwijfeld op bijna alle terreinen van menselijk handelen zal doorzetten. Robots die mensen gaan vervangen.


Een cartoon
Een cartoon maakt vaak meer duidelijk als duizend woorden of beelden. Deze donderdag stond deze cartoon van Hajo in de NRC, President Obama die zich achter zijn katheder verschuilt. Zich als geen ander realiserend dat de oorlog in Irak ondanks alle woorden die hij zo meteen over het glorieus beëindigen van die oorlog gaat of moet uitspreken hol zijn. Hajo had ook andere politici achter zo'n spreekgestoelte kunnen neerzetten. Evenals Obama overweldigd door zaken die té groot zijn om als eenvoudig politicus te kunnen tacklen. Sarkozy, Merkel, Rutte. Die de euro redden. Het probleem Griekenland gaan oplossen. Nederland opstoten in de vaart van de kenniseconomie. Holle woorden. Waar de protesters van deze jaren dwars doorheen kijken. Protesters die een keizer zonder kleren achter zo'n katheder zien staan. En slimme politici als een Obama realiseren zich dat. Denkt Hajo. Hoopt Hajo. Mochten onze huidige generatie politici zich dat niet realiseren dan is dat nog erger.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten